2021’li yılların başı olması lazım. Sevgili anneciğim ikinci kez kansere yakalanmıştı. O sıralar İstanbul’da yaşıyordum. Pandemi, evden çıkmak zor, hayat sıkışmış... Başakşehir Living Lab’de Oyunce Market startup’ım için dirsek çürütürken babam aradı.

“Oğlum, tekrardan nüksetmiş,” dedi.

“İyi olacak,” dedim ve kapattım telefonu. Başakşehir’den Ümraniye’deki evime dönmek üzere ortaklardan da iki hafta izin alarak ofisten ayrıldım.

İlk uçakla aile evine gittim. Gider gitmez sevgili anneme şu soruyu sormuştum:

“Ne hissediyorsun anne?”

“Kaybettim galiba… Babamın kanserden vefat ettiği tam o yaştayım,” cevabını vermişti.

Annemin bu cevabı, aslında kansere karşı vereceği mücadelenin hemen öncesindeki o dinginleşme anıydı.
Hayat uzun bir savaş hattı gibidir; o da bu savaşta ikinci kez büyük bir yara aldığını biliyordu.
O yüzden o cümleyi kurdu.
İyi ki de kurdu, çünkü kazandı o savaşı.

Annem 18 yıl sonra kansere ikinci kez yakalandı ama yine kazandı.
Her iki süreçte de kabullenebildiği için başardı.

O dönemi düşündükçe “kıssadan hisse” diyerek bu satırları yazmak istedim.

Annem kansere karşı savaşırken, ben de yıllardır yaptığım bilgisayar parçası ticaretinden sıyrılıp yeni bir işe, Oyunce Market’e başlamıştım. 2019 sonunda, Sahibinden GET ve Dolap’a rakip olacak bir pazar yeri kurma hayaliyle kolları sıvamıştık — ama sadece oyun dünyasına özel bir pazar yeri.

(Sevgili Burak ve Serdar ile..)

2020 Mart ayında, pandeminin başladığı günlerde MVP’mizle pazara çıktık. Birkaç influencer’la çalışarak Mart–Haziran arasında 1 milyon TL’lik hacim elde ettik.
Bilmeden, istemeden çok iyi bir PMF (Product-Market Fit) yakalamıştık ama Pazar-Model Fit’i bulamamıştık.

Pazar-Model Fit ne derseniz, şöyle anlatayım:

• Pazar, ürün veya hizmetinizi satmak istediğiniz kitle.

• Model ise bu kişilere nasıl ve hangi fiyatlama ile satacağınız.

Biz model tarafında her satıştan %5 komisyon almayı tercih etmiştik. Bunun %2,5’i ödeme altyapısına, %0,5’i vergiye, %0,5’i kargo operasyonuna gidiyordu.
Yani sadece %1,5 bize kalıyordu.

Toy girişimcilik heyecanıyla İTÜ Çekirdek ve bazı VC/CVC’lerle görüşmeye başladık.
“Kapıdan selam verdiğimiz bu işe yatırım yaparlar,” diyorduk — tabii öyle olmadı. 😄

2019 sonunda başlayan bu yolculuk, 2021 Kasım’ında kaynak yetersizliği ve geçim sıkıntıları nedeniyle son buldu.
Oyunce Market gelir yaratıyordu, evet, ama üzerine zarar yazan bir şirketti.
Ne dışarıdan iş alabiliyorduk, ne de maaşlı çalışıyorduk.
O yüzden kepengi indirdik.

Hâlâ içimde ukte kalmış işlerdendir.

Bizim ardından rakipler geldi.
Sahibinden GET, 2020 Temmuz’unda “Param Güvende” sistemini sadece elektronik ürünler kategorisinde duyurdu.
Dolap, oyunculara özel bir kategori açtı.

Biraz ses getirmiştik anlayacağınız. 🙂

Sonrasında param tamamen tükenmişti, tam zamanlı bir işe girmem gerekiyordu.
Kolayetic adlı, pazaryeri entegrasyonları yapan bir şirkete başladım.
Bu sırada Oyunce Market’teki ortağım Serdar’la performans pazarlama işleri de yapıyorduk.
O uygulama geliştirme tarafındaydı, ben performans pazarlama tarafını yürütüyordum.

Kaybettiğimiz tüm nakiti 18 ayda değil, 6 ayda geri kazandık şükürler olsun.

Sonra Roketfy geldi, ardından teknolojiyle ilgisi olmayan mülk yönetimi işi (orada bir exit hikayesi var, onu başka bir yazıda anlatırım) derken bugün buradayız.

Kaybetmeden kazanmanın insana yakışan bir şey olmadığını düşünüyorum.
Bir kere kaybedince, “tamam, artık hep kazanacağım” diye beklememek lazım.
Hayat uzun bir çizgi; inişlerin, çıkışların bol olduğu, ama yoldan keyif almayı öğrendiğimiz bir çizgi.

Sevgili anneciğim, belki bu yazıyı okursun. Ellerinden öpüyorum. 💙

Sevgili dostlar, moralleri bozmuyoruz.
Ne yapıyorsak en iyisini yapmaya, ter dökmeye ve günün sonunda başarısızlığın da bir başarısı olduğunu unutmamaya devam.

Ayrıca, ilk blog yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. 🙏